“Die keuze was voor de liefde.” Agnese Pini en ieders vragen

Bologna, 27 mei 2025 – Agnese Pini was dertien jaar oud toen ze thuis per ongeluk een oud album in een la opende en ontdekte dat haar vader priester was geweest: Don Pini. Daaruit ontstonden twijfels, vragen en een identiteit die opnieuw opgebouwd moest worden.

Zesentwintig jaar later, de regisseur van QN-il Resto del Carlino, La Nazione, Il Giorno en Luce! Hij verwerkte die reis in een boek dat door Garzanti werd uitgegeven, zijn tweede: ' De waarheid is een vuur' . Gisteren gepresenteerd in de Mast als onderdeel van de recensie ' Le voci dei libr i', in dialoog met de psychoanalyticus Stefano Bolognini , vertelde Pini over de kracht, de pijn en de wedergeboorte die volgden op die 'vurige waarheid'.

Net als in het boek het figuur van 'Doctor F.' staat centraal. – de psychoanalyticus aan wie hij zijn vragen toevertrouwt – komt zelfs in de vergelijking met Bolognini de diepe psychologische dimensie van het verhaal naar voren. "Ik kon geen boek over mijn vader schrijven zonder het eerst aan hem te vertellen, maar dat lukte niet", zegt Pini. Vanuit deze moeilijkheid ontstaat het pad van de analyse, de kern van het boek, dat zij zelf omschrijft als "een lange psychoanalytische sessie".

“Het is een dubbel onderzoek : extern, naar het verleden van de ouders, en intern, naar de betekenis van iemands bestaan”, legt Bolognini uit. “Een onderzoek dat fundamentele vragen raakt: waarom ben ik hier op aarde? Waar ben ik geboren? Wat is mijn relatie met mijn roots? Tijdens haar jeugd voelt Pini de behoefte om haar vader echt te leren kennen, en dat doet ze ook door terug te keren naar de plekken uit haar verleden en de ontbrekende stukjes te reconstrueren met getuigenissen en ontmoetingen.”

Ook Agnese Pini deelde haar aanvankelijke ongeloof met het publiek van het volle Auditorium : “Ik dacht meteen : ‘Ik wil geen priester als vader, ik wil een normale vader, net als alle anderen’ , want op je dertiende wil je je gewoon conformeren.” Die aanvankelijke weigering veranderde echter na verloop van tijd in een verlangen naar begrip: "Ik voelde de behoefte om de kernvraag te beantwoorden: waarom liet mijn vader alles achter? Waarom gaf hij een roeping op waar hij zo sterk in geloofde? Het antwoord, dat misschien banaal lijkt, maar voor mij absoluut niet, is dat hij het deed uit liefde voor mijn moeder . Niet een verleiding, zoals vaak wordt gezegd, om vrouwen ervan te beschuldigen 'verleidster' te zijn, maar een diepe liefde. En dus kon ik nu, met dit boek, tegen mijn ouders zeggen: 'Ja, nu ik veertig ben, begrijp ik het: jullie kozen elkaar uit liefde'."